Hoe ik mijn autonomie heroverde op het systeem
En waarom ik geld toe krijg...
Jarenlang ben ik gedefinieerd door wat ik niet kon. De labels vlogen me om de oren: arbeidsongeschikt, Wajonger, psychotisch, ‘gevalletje’. Het systeem – het UWV, de GGZ, Justitie – zag mij als een kostenpost die beheerst moest worden. Wat ze niet wilden laten zien, is dat labels niets zeggen over intelligentie of strategisch inzicht.
Vandaag deel ik geen klaagzang, maar een overwinning. Een feitelijke onderbouwing van hoe ik, door “ziek hard” te werken én de regels van datzelfde systeem tot op de letter te volgen, de regie over mijn leven terugpak.
Dit is “Rob-a-Bank”, maar dan volledig legaal.
De Strategie: De Tijd als Wapen
De afgelopen jaren heb ik bewust geleefd op het bestaansminimum. Dat was geen armoede; dat was tactiek, gecombineerd met zeer gelukkige timing van mijn herstel. Door mijn inkomen laag te houden, activeerde de beschermende regels van de overheid in mijn voordeel.
DUO & SF15: Mijn studieschuld valt onder de oude regels (verjaring na 15 jaar). Zolang mijn inkomen onder de draagkrachtgrens bleef, hoefde ik niet af te lossen.
De Countdown: Op 1 september 2026 – nog geen jaar weg – vervalt mijn restschuld van circa 14K definitief. Ik heb het spel ‘uitgezeten.
Maar nu, in 2025, is het tijd voor de sprint. De inkomsten die ik nu genereer, tellen pas mee voor de draagkrachtberekening van 2027 (T-2 regel). Tegen die tijd is de schuld al kwijtgescholden. Het pad is vrij.
De Motor: 4000+ Uren “Reguleren”
In 2025 heb ik, blijkens mijn data, meer dan 4200 uur aan mijn schermen besteed. Voor de buitenwereld lijkt dit obsessief. Een psycholoog zou kunnen waarschuwen voor manie. Maar de data laat iets anders zien:
Focus: Ruim 2200 uur was puur productief werk voor mijn bedrijf PCPal, de Vereniging Anoiksis en onderzoek voor het RGOc
Regulatie: De overige 2000 uur (”Neutral/Distracting”) zijn mijn manier om prikkels te verwerken. In de digitale wereld heb ik de controle die ik in de echte wereld soms miste.
Het resultaat? Een omzet van ruim €8.000 uit diverse stromen zoals hardware verkoop (€2.644), professionele ondersteuning voor bedrijven (€3.030) en reparaties aan huis (€1542) etc
De Financiële Magie: Waarom ik geld toe krijg
Nu wordt het interessant. Mensen denken dat “werken naast je Wajong” betekent dat je gekort wordt en er niets aan overhoudt. Dat is waar als je de regels niet kent. Maar als IB-Ondernemer met recht op startersaftrek, draai ik het om.
Hier is de grove berekening voor 2025:
1. De Inkomsten
Wajong Uitkering: Ca. €20.150 bruto per jaar (op basis van €1.549/maand + vakantiegeld).
Winst uit Onderneming: Mijn boekhouding toont een bescheiden resultaat van ca. €300. Waarom zo laag? Omdat ik fors heb geïnvesteerd in kosten. ca. €7.450 aan inkoop, gereedschap, ontwikkeling in een datacenter from Home en afschrijvingen tot aan de stroom afgesplitst toe.
Ik heb mijn winst dus bewust “geïnvesteerd” in de groei van mijn bedrijf en assets.
2. De Fiscale Hefboom (De “Rob-a-Bank” truc)
Omdat ik voldoe aan het urencriterium (>1225 uur per jaar), heb ik recht op ondernemersaftrekposten.
Zelfstandigenaftrek (2025): €3.750.
Startersaftrek: €2.123.
Totaal Aftrekposten: €5.873.
Nu komt de crux: Omdat ik een starter ben, mag ik deze aftrekposten verrekenen met mijn andere inkomen (de Wajong), zelfs als mijn winst daardoor negatief wordt!
Fiscale Winst: €300 (Winst) - €5.873 (Aftrek) = - €5.573 (Negatief inkomen uit werk en woning).
3. De Belastingteruggave
Het UWV houdt elke maand netjes Loonheffing in alsof ik €20.150 verdien. Ze weten nog niet van mijn ondernemersaftrek.
Inkomen waarover UWV belasting heeft ingehouden: €20.150.
Mijn werkelijke belastbare inkomen (Box 1): €20.150 (Wajong) - €5.573 (Verlies uit onderneming) = €14.577.
Ik heb dus belasting betaald over 20K, maar hoef slechts belasting te betalen over 14,5K. Het verschil? Dat krijg ik terug. Met een belastingdruk van ca. 37% (schijf 1) betekent dit een teruggave van ruim €2.000.
En dan is er nog de 150 euro bruto per maand die ik te weinig heb laten uit betalen door het UWV maar die ik door snel her-verplaatsen en slim renteloos lenen en verschuiven uiteindelijk allemaal weer terug zal gaan krijgen om mijn basisinkomen te corrigeren daarnaast. Sommige mensen tyfen zoiets gewoon op een spaarrekening, ik gebruik daar de Staat voor. Why not?
Conclusie: Van Patiënt naar Strateeg
Ik krijg geld toe van de Belastingdienst omdat ik ondernemer ben. Ik betaal “Ome Duo” niet terug omdat ik de regels heb gevolgd. Ik behoud mijn Wajong omdat ik mijn fiscale winst slim manage door te investeren in mijn bedrijf.
Dit is geen fraude. Dit is geen geluk. Dit is de som van intelligentie, uithoudingsvermogen en de weigering om me neer te leggen bij een leven aan de zijlijn. Ik ben Jelle. Ik ben nuchter. En Sorry - not sorry.
En ja, er zijn mensen die meer verdienen of nou ja, tenminste wel krijgen en in minder tijd. So what. Ik heb het met rente:
